Kto szuka, nie błądzi ("Dzień 21" Kass Morgan)

"Dzień 21" Kass Morgan

Seria: Misja 100

Tom: II

wyd. Bukowy Las

rok: 2015

str. 284

Ocena: 4,5/6

Pisałam już o tym wcześniej, ale wspomnę o tym raz jeszcze – Misja 100, w wersji telewizyjnej – serialowej – mnie po prostu urzekła. Choć, nie da się ukryć, że im dalej w las, tym trudniej ogarnąć koncepcję scenarzystów. Dzieją się tam nieprawdopodobne rzeczy, o których w książce nikt by nawet nie wspomniał. Gdy dowiedziałam się, że ten serial powstał na podstawie powieści – wiedziałam, że będę musiała ją przeczytać. Potem spotkałam się z wieloma nieprzychylnymi opiniami – względem książki, a nie serialu. Faktem jest, że nie mają one ze sobą za wiele wspólnego, no może poza głównym wątkiem i imionami kilku bohaterów. Ale już same osoby, ciąg zdarzeń… to zupełnie inna bajka.

Clarke już wie, że Bellamy będzie dla niej kimś ważnym, nie waha się więc i udaje się wraz z nim na poszukiwanie jego siostry. Wszyscy uważają, że Octavia najzwyczajniej w świecie uciekła – jednak dwójka młodych ludzi ma na ten temat odmienne zdanie – według nich dziewczyna została porwana. Oboje czują, że muszą ją jak najszybciej odnaleźć. Nie wiedzą jednak, że wkrótce po wyruszeniu przez nich na wyprawę w obozie rozegrał się horror – tubylcy o istnieniu których nie mieli pojęcia nie tylko na nich napadli, ale i zabili jedno z nich. Mijają kolejne dni, a Clarke i Bellamy zamiast zbliżyć się do Octavi – ewidentnie się od niej oddalili – już jakiś czas temu stracili trop. Kiedy więc trafiają nad jezioro postanawiają, że zdecydowanie należy się im odrobina odpoczynku, który niekoniecznie oznacza sen.

Tymczasem na statku, wśród Kolonistów, sprawy mają się coraz gorzej. Statki odcięto od siebie, tak by ludziom z  Feniksa nie zabrakło za szybko dostępu do tlenu. To niestety oznaczało, że pozostałe statki miały zasoby tego życiodajnego gazu reglamentowane. Kiedy niemal wszyscy próbowali dostać się na Feniksa – Glass zrobiła co w jej mocy, by być z ukochanym na Waldenie. Oboje jednak wiedzieli, że na tym statku nie ma dla nich przyszłości, że jeśli nie dostaną się na Feniksa, do matki dziewczyny – to śmierć przyjdzie po nich szybciej niżby się tego spodziewali. Odważyli się więc i wyruszyli na poszukiwania drogi ucieczki. Jednak czy jedyna rzecz, która im zagrażała, to szybka utrata powietrza?

To oczywiście nie wszystkie poruszane w powieści wątki. Nie ma co ukrywać, na dość niewielu stronach autorka zmieściła całkiem sporo fabuły. Przy czym w przeciwieństwie do tego, co serwują nam scenarzyści Misji 100, Kass Morgan skupiła się na prezentowaniu wspomnień z życia bohaterów i ich obecnych uczuć, które bardzo często oscylują między miłością a nienawiścią. Kiedy w serialu oglądamy ciągłą walkę, ścierające się nacje, rozlew krwi – w książce czytamy o przechadzkach po lasach i strachu przed równo posadzonymi drzewami owocowymi. Na tej płaszczyźnie te dwie pozycją zdecydowanie się więc od siebie różnią. Różnice ujawniają się również w innych miejscach – np. w kwestii Ziemian, czy tego, co faktycznie znajduje się w Mount Weather. No i jest jeszcze sprawa rodziny Clark i stosunków jakie łączą Wellsa z Bellamym. Ale o tym będziecie już musieli sami przeczytać w drugiej części serii Misja 100, czyli w Dniu 21.

Mnie książka bardzo się podobała, choć, a może właśnie dlatego, że tak bardzo różniła się od serialu. Dzięki temu mogłam te dwie kwestie zupełnie od siebie oddzielić. Ja lubię, gdy romans wysuwa się na pierwszy plan powieści, ale nie zakrywa jej zupełnie. W książce według mnie tak właśnie się dzieje. W serialu… cóż, w serialu wszystko jest tak bardzo pokręcone, że nigdy nie wiadomo, co zostanie nam zaprezentowane w kolejnym odcinku. Spokojnie więc mogę wam polecić tę książkę, którą czyta się i wspomina bardzo dobrze. Przynajmniej mnie.

Sil