Po pierwsze: nie załamuj się („Zac & Mia” A. J. Betts)

„Zac & Mia” A. J. Betts

wyd. Feeria

rok: 2015

str: 331

Ocena: 4/6

Don’t try to make me stay or ask if I’m okay
I don’t have the answer
Don’t make me stay the night or ask if I’m alright
I don’t have the answer
Heartache doesn’t last forever
I’ll say I’m fine
Midnight ain’t no time for laughing
When you say goodbye*

Bo najgorzej jest wtedy, kiedy nie potrafimy znaleźć odpowiedzi na zadawane nam pytania. Nie potrafimy odpowiedzieć czy czujemy się dobrze lub czy chcemy zostać.

Jak mówią słowa piosenki ból serca nie trwa wiecznie, a północ to nie czas na śmiech, kiedy mówisz do widzenia. Jednak… czy czas na pewno leczy rany? Te, które nie są na naszym ciele, lecz w sercu? Ze swojego doświadczenia powiem Wam, że tak. I nie zależnie od tego, jak bardzo nas ktoś zranił, człowiek zawsze się wyliże. Choć jego odnowa może trwać tydzień, miesiąc lub rok. I tak wyjdziemy z tego cało, silniejsi, bardziej doświadczeni.

W pewnym szpitalu, na oddziale onkologicznym, w mieście zwanym Perth, żyje sobie pewien chłopak – Zac. Jest już dobrze znany w swoim otoczeniu, ponieważ, można powiedzieć, że jest stałym bywalcem na tymże oddziale. A dlaczego? Głównie z powodu białaczki. Akurat leży w izolatce, dochodząc do siebie po przeszczepie szpiku kostnego, kiedy w Sali obok słyszy dziwne dźwięki. A raczej krzyki. Krzyki dziewczyny i jej matki. Kłócą się o pozostanie w szpitalu przez nastolatkę. Ona tego nie chce, nie wie jednak, że ta wizyta uratuje jej życie. Niestety, kiedy dziewczyna puszcza na cały regulator Lady Gagę, Zac nie jest w stanie tego zdzierżyć. Nienawidzi Gagi z całego swojego serca, dlatego też puka w ścianę. To niestety nic nie daje, więc kiedy do jego pokoju przychodzi Nina – pielęgniarka, prosi, żeby powiedziała dziewczynie obok, żeby trochę ściszyła muzykę. Kobieta wypełnia jego wolę, niestety zbuntowana nastolatka zamiast ciszej, puszcza jazgot jeszcze głośniej.

Zac posiada tak zwany „syndrom trzeciej godziny”, co oznacza, że o trzeciej nad ranem budzi się i nie może już zasnąć. Włącza więc swojego iPada i loguje się na facebooka. W oczy razi go powiadomienie o nowej widomości od Mii – dziewczyny zza ściany. Jak potoczą się ich losy? Czy dwójka nastolatków wyjdzie cało z choroby? Czy spotkają się w rzeczywistości?

Mówiąc szczerze to… szału nie ma. Książka nie była zła, całkiem przyjemnie się ją czytało, ale… nie miała tego czegoś, co sprawia, że nie można odłożyć jej na półkę, dopóki się nie skończy czytać. Z tego powodu, czytanie szło mi dość opornie. Przeczytałam jeden rozdział może dwa i nie mogłam, czytać dalej. Musiałam odpocząć. Opowieść pisana językiem używanym raczej przez gimbazę, co też u mnie, niestety, nie zaplusowało. Jednakże sądzę, że Zac i Mia są warci przeczytania. Ich historia jest porywająca, w niektórych momentach, powiedziałbym, że wzruszająca, jednak… czasem człowiek pod wpływem różnych czynników zmienia swój punkt widzenia, dlatego u mnie łez nie było… Nie wiem co jeszcze mogę dodać, historia z życia wzięta, nie da się zaprzeczyć, ale mimo wszystko nie sięgnę drugi raz po ten tekst.

We’re only getting older baby
And I’ve been thinking about it lately
Does it ever drive you crazy
Just how fast the night changes?
Everything that you’ve ever dreamed of
Disappearing when you wake up
But there’s nothing to be afraid of
Even when the night changes
It will never change me and you**

*One Direction – Irresistible

**One Direction – Night Changes

Vic :D

http://wszystkocokocham1d.blogspot.com

http://beautyandthebeast-fanfiction.blogspot.com/