Sześć żywiołów („Krąg” Mats Strandberg, Sara B. Elfgran)

„Krąg” Mats Strandberg, Sara B. Elfgran

wyd. Czarna Owca

seria: Engelsfors

rok: 2012

str. 576

Ocena: 4,5/6

Budzisz się rano i czujesz swąd. Ewidentnie coś się pali. Nie widzisz jednak dymu ani ognia. Przewracasz się na drugi bok i uświadamiasz sobie, że to twój zapach. To ty pachniesz spalenizną. Tylko... jak to możliwe? Przecież nie byłaś wczoraj na grillu, nie przechodziłaś obok żadnego ogniska, rodzina nie paliła w kominku... a nawet gdyby, to przecież kąpałaś się przed snem... No nic, nie możesz przecież pójść do szkoły z cuchnącymi włosami. Ruszasz więc pod prysznic, a potem... zupełnie wylatuje ci z pamięci, co było nie tak... dlaczego kąpałaś się rano... czyżby coś ci się przyśniło? Zapewne. Niestety, jak się okazuje, z podobnym odczuciem, pewnego dnia, tuż po rozpoczęciu roku szkolnego obudziło się kilka osób zamieszkujących niewielkie miasteczko w Szwecji - Engelsfors. Dokładnie sześć zupełnie różnych dziewczyn przeżywa bardzo podobny poranek, a do tego niektóre z nich zauważają u siebie pewne dodatkowe, magiczne zmiany. Nie ma się w końcu czym przejmować, trzeba iść do szkoły: uciec od rodziny, zdobywać wiedzę, gnębić innych uczniów, udawać niewidzialną, olewać wszystkich, albo spotkać się z ukochanym chłopakiem. Dla części z tych dziewczyn szkoła to przymusowe zło, dla innych - jedyna ucieczka od rzeczywistości. Jedną z bohaterek jest Minoo Falk-Karmin, szkolna kujonka, która od pierwszego wejrzenia zakochała się w nauczycielu matematyki. Kolejna - Linnea Wallin jest szkolną outsiderką, bujającą się z emo i zdecydowanie z nieciekawą przeszłością. Rebecka Mohlin ostatnio stała się najpopularniejszą pierwszoklasistką. Od kilku miesięcy spotyka się z kochającym ją do szaleństwa Gustafem Ahlanderem, największym szkolnym przystojniakiem. Anna-Karin Nieminen pochodzi ze wsi i niezwykle mocno się poci, niestety nie przysparza jej to przyjaciół, wręcz przeciwnie, od najmłodszych lat jest mobbowana, więc nienawidzi chodzić do szkoły. Vanessa Dahl urodziła się w niepełnej rodzinie i nigdy nie miała okazji nawet usłyszeć czegoś dobrego o nieznanym ojcu. Od jakiegoś czasu spotyka się z Willem, miejscowym dilerem narkotyków. Ostatnia, ale nie mniej ważna, jest Ida Holmström, chyba najbardziej przerażająca postać liceum w Engelsfors. To ona podjudza do mobbowania, to ona ma cięty niczym nóż język, to ona ma świtę, której nie powstydziłaby się nawet księżniczka, to jej słucha każdy uczeń i nauczyciel w szkole. Tego dnia wszystkie zjawiają się na zajęciach i chyba każda żałuje, że się na nie wybrała. W szkolnej toalecie znalezione zostaje ciało jednego z uczniów i ten fakt zupełnie odmienia życie tych sześciu dziewcząt.

Nastolatki z dnia na dzień muszą pogodzić się z nieuchronnymi w ich życiu zmianami. O dziwo, nie mają z tym żadnego problemu. Muszę wręcz stwierdzić, że będąc na ich miejscu nie pogodziłabym się z nimi tak płynnie i łatwo. W jeden dzień dziewczyny są normalnymi (na swój sposób oczywiście) nastolatkami, a następnego dowiadują się, że muszą uratować świat. I tyle. Nie ma zgrzytu zębów, nie ma obgryzania paznokci, nie ma wyrywania włosów z głowy. Bo to przecież nic nadzwyczajnego, prawda? No cóż, nie dla mnie. Zupełnie nie spodziewałam się takiej ich reakcji. Szokiem zaś nie było dla mnie ich późniejsze zachowanie, czyli nadużywanie otrzymanych mocy dla własnych celów i zupełne wyrzucenie z głowy przestróg, które zostały im przekazane. Tylko dwie z nich zachowały głowę i próbowały pójść od przodu i zrozumieć, o co w tym wszystkim chodzi. Niestety, nim im się to udało, jedna z nich zginęła. Dopiero ta druga śmierć w szkole była prawdziwym kubłem zimnej wody dla całej grupy. Czy dziewczyny odnajdą się w nowej rzeczywistości? Czy zrozumieją, do czego zostały powołane? Czy będą wiedziały, jak posłużyć się otrzymanymi mocami? Czy każda zostanie obdarzona w taki sam sposób? Czy zginą kolejne? Czy będą wiedziały, komu powinny zaufać, a z kim nawet nie powinny rozmawiać? Odpowiedzi na te pytania można znaleźć w Kręgu autorstwa Matsa Strandberga i Sary B. Elfgren.

Wciągająca i pochłaniająca, to zdecydowanie słowa idealnie opisujące tę powieść. Niestety należy do nich dorzucić "płytka i przewidywalna". Choć całość czyta się nad wyraz dobrze, to dojrzały czytelnik zdecydowanie nie może stwierdzić, że wszystkie jego potrzeby zostały zaspokojone. Miejscami poważnie brakuje konsekwencji. Zgodnie z przekazem, tylko jako zespół są w stanie pokonać zło, ale równocześnie nie mają się afiszować ze swoją znajomością. Z jednej strony jest to zrozumiałe, z drugiej dziewczyny zostają o tym poinformowane w taki sposób, że postanawiają się unikać. Jak więc mają stworzyć spójną grupę, skoro nie mają okazji się zaprzyjaźnić i zaufać sobie? Jak mają zwyciężyć zło, skoro każda skrywa jakąś tajemnicę? Do tego wszystkiego wydaje mi się, że autorzy mieli pewne problemy ze zgraniem czasu i przestrzeni. W jednej chwili działa się jedna rzecz, a w następnej, bez żadnego zaznaczenia, akcja przenosiła się w inne miejsce z zupełnie innymi bohaterami. Czasami się gubiłam i nie wiedziałam o czym czytam i dlaczego. Totalny miszmasz, ale jednak ze skrywaną, pociągającą siłą. Sama nie wiem, co myśleć o tej powieści. Zarwałam przez nią noc, ale czuję po niej pewien niedosyt... W sumie więc zachęcam Was do lektury, ale podejdźcie może do niej nieco bardziej ostrożnie niż ja.