Nie chcę kochać nikogo innego (“Eleonora&Park” Rainbow Rowell)

“Eleonora&Park” Rainbow Rowell

wyd. Otwarte

rok: 2015

str. 340

Ocena: 5.5/6

Oh we left it all unspoken
Oh we buried it alive and now it's screaming in my head
Oh I shouldn't go on hoping
Oh that you will change your mind and one day we could start again
Well I don't care if loneliness kills me
I don't wanna love somebody else*

Kochać – jak to łatwo powiedzieć. Ale jak można kochać kogoś, kto jest gruby, nie nosi makijażu i nie zna się na modzie? Kogoś, kto nigdy nie miał w życiu łatwo. Kogoś, kto zawsze był uważany za margines społeczeństwa? Ludzie są okrutni, nigdy nie zajrzą w głąb duszy, zawsze tylko oceniają po pozorach: „bo ona jest gruba! Trzeba ją wyśmiać!”, „Ona się nie maluje! Jak może pokazywać się z taką twarzą?!”. Nie pomyślą o tym, że kogoś nie stać na kosmetyki, nie pomyślą o tym, że ktoś może być chory. Wszędzie tylko wyzwiska i wyzwiska. Jednak czasem spotykamy ludzi, którzy próbują zrozumieć, nie oceniają po pozorach, najpierw chcą kogoś poznać, aby móc go potem ocenić.

Taką osobą jest Park – chłopak, który zawsze trzyma się na uboczu, zawsze ubiera się na czarno i zawsze w drodze do szkoły słucha muzyki i czyta komiksy. Gdy po raz pierwszy zobaczył Eleonorę, jako jedyny z całego autobusu nie wyśmiał jej z jej tuszy, źle dobranych, za dużych ubrań, poplątanych włosów i brak makijażu. Jako jedyny pozwolił jej obok siebie usiąść, bo każdy inny się jej brzydził. Ale nie odezwał się do niej ani słowem, odwrócił głowę do okna i udawał, że nie zwraca na nią uwagi. Nowa szkoła była dla Eleonory koszmarem. Już na pierwszej lekcji wfu została nazwana ciotką, bo „jej głowa wygląda jakby właśnie miała ciotkę”. A potem było tylko gorzej. Tina wraz ze swoją świtą i innymi dziewczynami ze szkoły miały nieskończone pokłady wyzwisk, którymi obrzucały Bogu ducha winną dziewczynę, a ona zamiast się bronić, posłusznie przyjmowała wszystko na swoje barki. Pewnego popołudnia, gdy Eleonora wraz z Parkiem wracali do domu, chłopak podzielił się z nią swoim komiksem. I od tego wszystko się zaczęło. Czy El poradzi sobie z rówieśnikami? Jak Park zareaguje, gdy usłyszy o jej przeszłości? Czy ta historia będzie miała swój happy end?

Wybierając tę książkę myślałam, że będzie to kolejne przesłodzone romansidło, zupełnie w moim stylu. Jakże się myliłam. Owszem jest to romans, jednak zdecydowanie nie jest słodki, a wszystko nie jest tak jak w powieściach tego typu. Tu człowiek nie wie czego ma się spodziewać. Nigdy nie wiadomo, co wydarzy się dalej. Eleonora i Park to zdecydowanie moi ulubieńcy, jeżeli chodzi o bohaterów książkowych (zaraz po Augustusie i Hazel). W życiu nie spodziewałabym się tego, czego się dowiedziałam. W pewnych momentach moje oczy niemal wypadały z orbit, tak bardzo byłam zdziwiona.

Jedyne czego mi brakło, to odrobinę większego dreszczyku emocji. Choć nie ukrywam, że koniec to jeden wielki emocjonalny rollercoaster. Ale jednak… jeszcze mi czegoś brakło, sama nie wiem czego… Mimo to, książka jest jak najbardziej warta przeczytania, a Eleonora i Park… eh, musicie się sami przekonać.

* A Great Big World - I Don't Wanna Love Somebody Else

Vic :D

http://wszystkocokocham1d.blogspot.com

http://beautyandthebeast-fanfiction.blogspot.com/