Zakłamanie („Odmieniec” Philippa Gregory)

„Odmieniec” Philippa Gregory

seria: Zakon Ciemności

wyd. Egmont

rok: 2013

str. 288

Ocena: 4/6

Dzisiejsze duchowieństwo zasadniczo różni się od tego, z którym można było się spotkać kilkaset lat temu. W czasach głębokiej niechęci do odkrywania tajników świata wszem i wobec panoszyła się niewiedza. Myślenie było ściśle zabronione i wszelkie jego przejawy groziły rychłym końcem żywota. Nie była istotna płeć, wiek czy wykonywany zawód – wychylałeś się z szeregu i byłeś wysyłany na szafot. Były oczywiście i odstępstwa od tej reguły.

Luca Vero jako jedenastolatek trafił do klasztoru Świętego Ksawerego. Rodzice doczekali się go w dość późnym wieku i od początku wiedzieli, że zostanie kimś wyjątkowym. Nie było im łatwo, bo dziecko od najmłodszych lat wykazywało nadzwyczajne zdolności, a do tego było niezwykle wprost śliczne. Istny ewenement, o którym nikt nie bał się mówić „odmieniec”. Zarówno ojciec jak i matka stwierdzili, że będzie z niego idealny kapłan, nie wahali się więc nawet chwili, choć nie było im łatwo się z nimi rozstać. W trzy lata po tym wydarzeniu Luca stracił rodziców. Nie odebrała mu ich jednak choroba czy wojna – zostali porwani przez Osmanów i chłopak wierzy, że gdzieś tam, zapewne dość daleko, oni wciąż żyją. Teraz Luca Vero ma siedemnaście lat i problem dość sporych rozmiarów – ewidentnie grozi mu śmierć. Podczas pobytu w klasztorze zgrzeszył – choć ślubował posłuszeństwo w zakonie o określonych przekonaniach, samodzielnie myślał. I wymyślił, że relikwia świętego, którą czczą otaczający go zakonnicy, ewidentnie jest fałszywa. Od takiego stwierdzenia już tylko krok od spotkania z inkwizytorem, przesłuchania i stryczka. Jednak... jak się okazuje, rodzice Luki nie pomylili się. Inkwizytor w trakcie rozmowy z chłopakiem odkrywa jego niezwykłe zdolności i postanawia wcielić go do powierzonej przez papieża misji. Jak będzie wyglądało dalsze życie chłopca? Gdzie trafi? Kto będzie mu towarzyszył? Na czym będzie polegała jego nowa „praca”? Jak potoczą się jego losy? By się tego dowiedzieć koniecznie należy sięgnąć po najnowszą powieść Philippy Gregory zatytułowaną Odmieniec.

Przyznam, że pokładałam spore nadzieje w tej powieści. Może odrobinę ją sobie wyidealizowałam i nie mogłam doczekać się jej lektury. Mam niezwykłą słabość do młodzieżowych powieści o tematyce paranormalnej. I tak jakoś, okazuje się, że niesłusznie, założyłam, że Odmieniec właśnie taką książką będzie. Czym się zasugerowałam? Może tytułem? Nie wydaje się on wam paranormalny? Mnie tak. No niestety, podczas lektury okazało się, że ma ona tyle wspólnego ze zjawiskami paranormalnymi, co zeszłoroczny śnieg. Nie umniejsza to jednak w żaden sposób samej powieści. Bo Odmieniec dotyka tematów paranormalnych i... skutecznie jest obala. Bo co innego można robić w powieści opowiadającej dzieje młodego inkwizytora, jak nie udowadniać, że zjawiska nadprzyrodzone nie mają miejsca?

Powieść czyta się szybko, a sama lektura przemija nadspodziewanie przyjemnie. Miejscami Odmieniec jest dość mroczny, wręcz tajemniczy. Może niesłusznie, ale podczas lektury nieustannie przychodziły mi na myśl porównania z powieścią Imię róży – Umberto Eco. Jakbym czytała młodzieżową wersję tej książki. Takie poszukiwanie prawdy, odkrywanie tajemnic, śledztwo (prowadzone dość prymitywnymi metodami). Całość przypadła mi do gustu, ale niestety nie powaliła mnie na kolana. Coś mi nie pasowało w tej powieści, choć jednoznacznie trudno mi stwierdzić co. Mimo to, zachęcam was do lektury i do podjęcia własnej decyzji, czy przypadła ona wam do gustu.

Za książkę dziękuję wydawnictwu Egmont :)